เตโชกสิณัง

เตโชกสิณัง เพลิงผลาญยังมิหวั่นไหว

ดึงเพลิงเผาหัวใจ น้อมลงใส่มโนธรรม

เพ่งจิตพินิจซ้อน ทับตะกอนตอนเช้าค่ำ

จากภาพที่มืดดำ จักน้อมนำสว่างงาม

เตโชภาวนา แสงเจิดจ้าไร้คำถาม

เพ่งจิตพินิจตาม อย่าผลีผลามเตลิดใจ

เพ่งลงให้ถึงสี่ เพลิงที่มีสว่างใส

กลับหนึ่งถึงข้างใน กลับสี่ใหม่ภาวนา

แล้วทิ้งดวงกสิณ กลับคืนถิ่นดังสิ้นค่า

สู่วิปัสนา จวบจนกว่านิพพานเยือน...